包含“调”和“弄”字的成语

[调嘴弄舌] tiáo zuǐ nòng shé

调嘴：耍嘴皮。指背地里说人闲话，搬弄是非。

[调朱弄粉] tiáo zhū nòng fěn

调弄脂粉，打扮妆饰。

[调脂弄粉] tiáo zhī nòng fěn

①指妇女涂抹脂粉，整容打扮。②喻指诗文的富丽香艳。

[调舌弄唇] tiáo shé nòng chún

犹言调唇弄舌。

[调墨弄笔] tiáo mò nòng bǐ

指玩弄文字技巧。

[调风弄月] tiáo fēng nòng yuè

调弄风月。比喻男女间的谈情说爱。

[调唇弄舌] tiáo chún nòng shé

①耍嘴皮子，纵谈。②搬弄是非。亦作“调唇弄舌”。

[瑟调琴弄] sè tiáo qín nòng

比喻夫妇感情融洽。

[弄管调弦] nòng guǎn diào xián

犹弄竹弹丝。指吹奏管弦乐器。

[弄粉调朱] nòng fěn diào zhū

①指以脂粉饰容。②比喻雕琢辞藻。

[瑟弄琴调] sè nòng qín tiáo

比喻夫妇感情融洽。